10 maart 2012: Eenzame wolven en andere gekken I - De figuur van de gek in literatuur, filosofie en politiek

Met Chris Junge.

Anders Breivik, de Damschreeuwer, Karst T., Kambiz Roustayi en de verschillende ‘lone wolves’ die zo nu en dan het nieuws kortstondig beheersen, ze delen één ding: allemaal werden ze in het publieke debat zo snel mogelijk als ‘gek’ weggezet. Een uiterst effectieve manier om de aandacht van de mogelijke politieke en maatschappelijke betekenis van hun handelingen af te leiden. De gek hoef je immers niet te begrijpen, die moet je in toom houden, kaltstellen. Op een tweetal avonden gaat Perdu met die gedachte in het achterhoofd op zoek naar de figuur van de ‘gek’ in literatuur, politiek en filosofie.

Binnen de filosofie en literatuur is er altijd veel aandacht geweest voor de figuur van de gek. Verhalenschrijver en dichter Jan Arends wordt zeer gewaardeerd, maar is van oudsher altijd als waanzinnig aan de kant gezet. In Argentinië liep Roberto Arlt in de jaren ‘20 en ’30 door de havens van Buenos Aires en schreef er zijn meesterlijke roman De zeven gekken, waarmee hij de modernistisch georiënteerde literaire wereld schokte door de maatschappij vanuit de goot scherp en rücksichtslos door te lichten. De Franse filosoof Gilles Deleuze en zijn partner en psychiater Felix Guattari beschouwden de schizofreen als een serieuze politieke entiteit. Op geheel andere, maar evenzeer productieve, wijze leed Plato’s protagonist Socrates aan de ‘goddelijke gekte’.

Op vrijdag 16 maart, zullen verschillende dichters en denkers vanuit hun eigen discipline reflecteren op het vertoog rond de gek. De zaterdag daarvoor, 10 maart, zal Chris Junge in het kader van het tweeluik zijn toneelbewerking van Arends’ Keefman opvoeren.

Aanvang 20:30 uur; zaal open 20:00 uur.