Met: Ketelbinkie, Erwin Jans e.a.
In 1849 introduceerde Richard Wagner de term ‘Gesamtkunstwerk’ als esthetisch ideaal. Volgens dit concept dient kunst een totaalbeleving te zijn die eindigt in volledige harmonie. In 1916 proclameren Tristan Tzara en Marcel Janco in Café Voltaire het begin van dada en sprengen daarmee alle geldige conventies binnen de kunst. Dada ontkent, dada ontregelt, dada vernietigt.
Flash forward to 2012. De invloed van dada op (post)moderne kunststromingen valt niet te ontkennen en is ook zichtbaar in hedendaagse intermediale performancekunst. Perdu gaat het gedachte-experiment aan en laat het Wagneriaanse esthetische ideaal in dialoog gaan met Tzara en Janco.
Deze avond wil een zoektocht zijn- naar spanningen en overeenkomsten tussen de op het eerste gezicht onverenigbare concepten van het Gesamtkunstwerk en dada in hedendaagse performancekunst. Hoe werkt de invloed van het ideaal van totale kunst en de ontkenning ervan door in kunst die zich niet aan een bepaald genre lijkt te conformeren? Deze vraag staat centraal op een avond die twee tegenstrijdige idealen met elkaar confronteert door middel van twee performances die het verband tussen opera als Gesamtkunstwerk en dada blootleggen. Daarnaast reflecteren twee sprekers vanuit hun eigen achtergrond op de invloed van dada op het genre opera.
Kortom: een avond van onverwachtse kruisbestuivingen en ontluikende romances.
Aanvang: 20.30 uur. Zaal open: 20.00 uur.
Entree: 10 euro / 5 euro voor studenten, vrienden en stadspashouders.
Reserveren kan hier.
Recensie: Mike Kestemont en Folgert Karsdorp – Het mysterie van de
verdwenen ridderromans
-
Tasten in het duister Het is een piepklein boekje waarin een grote
literaire vraag wordt gesteld: hoeveel Middelnederlandse ridderromans zijn
in de loop ...
2 uur geleden