Monika Rinck is de nieuwe koningin van de moderne Duitse poëzie. Het hoogtepunt in haar oeuvre vormen de Honigprotokolle (2012), een bundel waarin zij al het buitensporige in de taal, alle dubbele betekenissen naarstig adopteert en voortdurend op zoek gaat naar tegenstellingen.
De bundel verschijnt deze maand tweetalig onder de titel Honingprotocollen in vertaling van Miek Zwamborn, uitgegeven door Perdu, Poëziecentrum en Terras. In het programma van vanavond introduceert schrijver en recensent Erik Lindner het werk van Rinck, Monika Rinck en Miek Zwamborn dragen voor en muziek uit de bundel wordt ten gehore gebracht.
Vertaler, dichter en beeldend kunstenaar Miek Zwamborn noemt Rincks werk buitengewoon gelaagd: ‘ze gaat uit van misverstanden en laat betekenissen tegen elkaar inzoemen. Haar regels houden elkaar als het ware voor de gek, maar blijven bijeen als de raten waarin honing wordt verzameld. Rincks schrijven vaart op intellect en tegelijk op haar enorme beeldende vermogen. Zij trekt scenes op uit een zinnelijk vocabulaire dat alle kanten op kan bewegen en tegelijk neerdaalt in een hechte en compacte vorm. Binnen haar poëzie vormen romantiek, animisme, de liefde en populaire cultuur het onderwerp. Achter deze thema’s gaan filosofische en linguïstische vraagstukken schuil. De protocollen klinken alsof een stem bevelen uitdeelt. De dichtregels zelf zijn de bijenzwermen. Er zwermt iets van de tijdgeest door deze rijke en aantrekkelijke bundel.’
Honingprotocollen, maart 2015. Ca. 160 blz. €19,90, ISBN 978-90-5188-100-4,Perdu, Poeziecentrum en Terras.
Lucas Hüsgen (1960) is schrijver, dichter en vertaler. Hij schreef onder meer Deze rouwmoedige schoonheid (poëzie, 2005), Wat een romantische droom (essays, 2007), Plooierijen van geschik (roman, 2007) en De windbel (roman, 2012). Zijn essaybundel Nazi te Venlo (2011) werd bekroond met de J. Greshoff-prijs.
Erik Lindner (1968) debuteerde in 1996 met zijn dichtbundel Tramontane, gevolgd door Tong en trede (2000), Tafel (2004), Terrein (2010), de roman Naar Whitebridge (2013) en in december 2014 verscheen de bundel Acedia. In Duitse vertaling van Rosemarie Still verscheen Nach Akedia (Matthes & Seitz Berlin, 2013), in Italiaanse vertaling van Pierluigi Lanfranchi verscheen Fermate Provvisoria (CFR edizioni, 2013). Erik Lindner is redacteur van de tijdschriften Revisor en Terras.
Monika Rinck (1969) studeerde religiewetenschappen, geschiedenis en Duitse literatuur in Bochum, Berlijn en Yale. Rincks werk wordt tot de top van de hedendaagse Duitse poëzie gerekend. Zij won tal van literaire prijzen, daaronder de Peter-Huchel-Preis. Rinck is ook werkzaam als essayiste en als vertaalster. Zij is lid van de actiegroep ‘Das Lemma’ en actrice in de fictieve docu-soap Le Pingpong d’Amour. Publicaties o.a.: Verzückte Distanzen (2004); Ah, das Love-Ding (2006); zum fernbleiben der umarmung (2007); Helle Verwirrung / Rincks Ding- & Tierleben (2009) en Honigprotokolle (2012).
Miek Zwamborn (1974) is schrijver, beeldend kunstenaar en redacteur van literair tijdschrift Terras. Tot eind juni is zij gastschrijver voor het Gemeentemuseum Den Haag waar zij werkt aan een tentoonstelling en boek getiteld Getemde hemel. Zij publiceerde de romans Oploper (2000), Valllend Hout (2004), de dichtbundel Het krieken van sepia (2008) en de roman De duimsprong (2013). Van de Zwitserse schrijver Arno Camenisch vertaalde ze de Sez Ner-trilogie. www.miekzwamborn.nl.
aanvang: 20.30 uur, deur open: 20.00 uur
entree: 7 / 5 euro (met kortingspas)
Reserveren via de website van Perdu
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten