Met: Hugo Bousset en Henk van der Waal
Socrates, in vele opzichten nog steeds te beschouwen als de grondlegger én kwelgeest van het hedendaagse westerse denken, stelde zich tot doel de Atheense democratische samenleving te hervormen tot een waarachtiger en rechtvaardiger systeem. Zijn methode wordt wellicht het beste samengevat in de term chora, wat letterlijk vertaald ‘plek’ betekent. Voor Socrates is chora echter vooral een metafoor voor ‘ontvankelijkheid’, voor een open houding ten opzichte van het ware. In Jacques Derrida’s lezing van Socrates lijkt Socrates zelf chora te willen zijn: een open ruimte waarin waarheid tot wasdom kan komen. Chora is dus ook, moderner gesteld, de plek waar inspiratie zich voor kan doen; ‘goddelijke inspiratie’ zelfs, waarvan de vertaling tot concrete (politieke) verandering moet leiden.
De hedendaagse schrijver lijkt met precies dit probleem te worstelen: hoe verhoud ik mij tot de maatschappij? Moet ik deze proberen te veranderen en, zo ja, welke inspiratiebron gebruik ik daarvoor? Hoe bereik ik die inspiratiebron? Op vrijdag 28 november zijn het deze vragen die in literatuurcentrum Perdu centraal worden gesteld, met het model van Socrates als uitgangspunt. Heeft de hedendaagse literatuur en maatschappij behoefte aan een nieuwe Socrates? Hoe zou deze Socrates zich moeten opstellen? Is hij wellicht al onder ons en, zo ja, wie is het?
Op de avond zal een aantal schrijvers en lezers zich buigen over de vraag wat het betekent om als literair auteur geëngageerd te (willen) zijn in de hedendaagse samenleving en bekijken wat hiertoe de adequate literaire houding is.
Aanvang: 20.30 uur; zaal open: 20.00 uur
Voor reserveren klik hier
Socrates, in vele opzichten nog steeds te beschouwen als de grondlegger én kwelgeest van het hedendaagse westerse denken, stelde zich tot doel de Atheense democratische samenleving te hervormen tot een waarachtiger en rechtvaardiger systeem. Zijn methode wordt wellicht het beste samengevat in de term chora, wat letterlijk vertaald ‘plek’ betekent. Voor Socrates is chora echter vooral een metafoor voor ‘ontvankelijkheid’, voor een open houding ten opzichte van het ware. In Jacques Derrida’s lezing van Socrates lijkt Socrates zelf chora te willen zijn: een open ruimte waarin waarheid tot wasdom kan komen. Chora is dus ook, moderner gesteld, de plek waar inspiratie zich voor kan doen; ‘goddelijke inspiratie’ zelfs, waarvan de vertaling tot concrete (politieke) verandering moet leiden.
De hedendaagse schrijver lijkt met precies dit probleem te worstelen: hoe verhoud ik mij tot de maatschappij? Moet ik deze proberen te veranderen en, zo ja, welke inspiratiebron gebruik ik daarvoor? Hoe bereik ik die inspiratiebron? Op vrijdag 28 november zijn het deze vragen die in literatuurcentrum Perdu centraal worden gesteld, met het model van Socrates als uitgangspunt. Heeft de hedendaagse literatuur en maatschappij behoefte aan een nieuwe Socrates? Hoe zou deze Socrates zich moeten opstellen? Is hij wellicht al onder ons en, zo ja, wie is het?
Op de avond zal een aantal schrijvers en lezers zich buigen over de vraag wat het betekent om als literair auteur geëngageerd te (willen) zijn in de hedendaagse samenleving en bekijken wat hiertoe de adequate literaire houding is.
Aanvang: 20.30 uur; zaal open: 20.00 uur
Voor reserveren klik hier
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten