Aanstaande vrijdag vindt in Perdu de eenentwintigste editie van Vers van het Mes plaats. Voor deze editie vroegen we de deelnemende dichters zichzelf te introduceren met een gedicht. De Block koos voor dit gedicht:
Benedict heeft geen kinderen.
Dus zet zijn ouderlijk gezag zich vast op andere dingen.
Tijdens een wandeling in het park zegt hij
tot een stoel:
Waarom sta je niet op? Dat eeuwige zitten.
En tot een boom: Waarom lig je niet?
Je moet af en toe liggen.
En dan, kwader:
Boom! Verplaats je eens! Rot toch op, boom!
Dat schreeuwt hij echt.
Maar ook een boom aanvaardt van Benedict geen ouderlijk gezag.
Dus loopt hij kwaad weg
terwijl hij ondertussen over zijn schouder
naar de boom kijkt
om zijn reactie te meten.
Bart de Block
–
‘Dit gedicht komt uit een reeks rond het personage Benedict. Ik werk graag met personages: in vorige gedichten kwamen al figuren voor als Louis, He-Man en Tina. Benedict is voor mij iemand die “het goed kan zeggen”, zoals zijn naam lijkt te voorspellen. Maar tot zijn ongeluk spreekt hij vooral met z’n gedrag...’
Bart De Block (1978) schrijft poëzie en essays. Hij vertaalde poëzie van Juliana Spahr en Michael Earl Craig. Zijn gedichten verschenen in diverse literaire tijdschriften. De Block is redacteur van het tijdschrift Kluger Hans.
2 weken geleden
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten