30 september 2011: Dichters lezen dichters: F. van Dixhoorn

Met Joost Baars, Tsead Bruinja, Klaske Bruinsma, Dante Boon, F. van Dixhoorn, Bas Geerts, Claudia Hansen, Erik Lindner, Samuel Vriezen, Ben Zwaal, Miek Zwamborn e.a.


Hans Groenewegen stelde eens voor de bundels van Van Dixhoorn in glas uit te voeren, opdat de lezer zijn reeksen in één oogopslag zou kunnen doorzien. Deze editie van ‘Dichters lezen dichters’ zal aan het voorstel van Groenewegen tegemoet komen. Niet zozeer door het oeuvre in glas uit te voeren, wel door een multidimensionale presentatie ervan.

Voor het eerst zal op één avond Van Dixhoorns complete oeuvre, van Jaagpad / Rust in de tent / Zwaluwen vooruit uit 1994 tot Twee piepjes uit 2007, worden voorgelezen. De gelijktijdigheid die zijn werk zowel in vorm als inhoud kenmerkt, vindt zo ook een uitdrukking in het theater. Daartoe vroeg Perdu een aantal dichters en componisten om voor elk van de bundels van Van Dixhoorn een andere vorm te kiezen, waardoor steeds andere lees- en luistermogelijkheden oplichten.

• Ben Zwaal laat zich leiden door het visuele en scenische aspect van Van Dixhoorns werk en leest met actrice Klaske Bruinsma de debuutbundel Jaagpad / Rust in de tent / Zwaluwen vooruit.

• Van Dixhoorn zelf leest Armzwaai / Grote keg / Loodswezen I. De cyclus 'Armzwaai' draagt hij voor het eerst voor.

• Samuel Vriezen zette eerder Takken molenwater / Kastanje jo / Hakke tonen / Hakke tonen / Uiterton / Molen in de zon op muziek en neemt zijn compositie, voor piano en vibrafoon, in reprise. Met Van Dixhoorn als lezer, Dante Boon als pianist en Claudia Hansen op vibrafoon.

• Bas Geerts tekende voor de presentatie van Dan op de zeevaartschool.

• Tot slot is er een voordracht in canon van Twee piepjes, in een compositie van opnieuw Samuel Vriezen.

Samen leveren deze voordrachten een unieke totaalervaring op van de poëzie van een van onze meest eigenzinnige dichters.

In Perdu’s succesvolle serie ‘Dichters lezen dichters’ staat de integrale lezing van belangwekkende bundels centraal.


LET OP: Aanvang 20:00 uur; zaal open 19:30 uur
Reserveren kan via het webformulier op de website van Perdu. Klik hier.

Sven Vitse over Raster

De lezing die Sven Vitse in 2010 uitsprak in Perdu over het ter ziele gegane tijdschrift Raster is nu te vinden op de website van het nieuwe tijdschrift Terras: www.tijdschriftterras.nl. Ook tref je daar nu een essay van Bernke Klein Zandvoort, die vorig jaar te zien was tijdens een aflevering van Vers van het Mes.

Rodaan Al Galidi publiceert nieuw werk bij Perdu

Vanaf deze week zal Rodaan Al Galidi regelmatig nieuw werk publiceren op poster-formaat in de ramen van Perdu. De eerste drie gedichten zijn momenteel te bewonderen vanaf de straat (Kloveniersburgwal 86, Amsterdam); het gaat om: 'Morgen', 'Voor altijd' en 'Niet meer'.

Vers van het Mes: Willem Sjoerd van Vliet

Aanstaande vrijdag vindt in Perdu de eenentwintigste editie van Vers van het Mes plaats. Voor deze editie vroegen we de deelnemende dichters zichzelf te introduceren met een gedicht. Willem Sjoerd van Vliet koos voor het gedicht 'bomtapijt':

bomtapijt

de bom slaat een krater
en precies dan bam
bevriest het televisiebeeld

even geduld a.u.b.
lees ik languit gelegen
op hoogpolig tapijt

naast het toestel hangt een veiligheidshamer
zeer geschikt voor losliggende traptreden
en het ontdooien van kip

in de wolken maakt een straaljagerpiloot
een kader met wijsvinger en duim
crosshair in het midden

de geur van gebraden pootjes
dringt de cockpit binnen
huisgemaakt naar moeders recept

terug in de kamer zie ik
de haren van het vloerkleed
een microkosmos

tussen de tv-splinters ligt glas
tussen scherven vlees

Willem Sjoerd van Vliet

–

‘In mijn gedichten beschrijf ik vaak alledaagse situaties zoals televisie kijken of een supermarktbezoek. Deze onderwerpen zijn op het eerste gezicht saai en steriel en hebben alles in zich om een kille tekst op te roepen. Toch zoek ik die wereld op en probeer vervolgens de menselijkheid ervan bloot te leggen.

In het gedicht 'bomtapijt' roept een veiligheidshamer zo'n kilte op. Dit daagt mij als dichter uit om de balans weer richting het menselijke te krijgen. Voor mij is dichten een spel van afstoten en aantrekken. Het klinkt haast verknipt nu ik er over nadenk, maar een zin als: 'de geur van gebraden pootjes / dringt de cockpit binnen' is in mijn ogen een warmbloedige versierpoging richting de lezer.’

Willem Sjoerd van Vliet studeerde in juli 2011 af aan de Gerrit Rietveld Academie afdeling Beeld & Taal. Voor De Gids online schreef en schaafde hij een maand lang aan hetzelfde digitale gedicht. Op www.flodderbokser.nl is zijn werk te zien en te lezen.

Vers van het Mes: Maarten van der Graaff

Aanstaande vrijdag vindt in Perdu de eenentwintigste editie van Vers van het Mes plaats. Voor deze editie vroegen we de deelnemende dichters zichzelf te introduceren met een gedicht. Maarten van der Graaff schreef speciaal voor Perdu het gedicht 'De atleet vertrouwt zijn sprong':


De atleet vertrouwt zijn sprong

I
Weet dat vandaag, in de namiddag, ondanks alle profetieën, keurige moordenaars,
kruisvaarders, banieren, vertrapte terroristenkoningen, bloedgeur en beursastronauten
alles zal zijn opgelost.
Iedereen is dan iedereen in allen, Gene Swenson
is Maarten van der Graaff.
Ik heb een boek gevonden, maar kom er niet toe het te lezen.
(Alleen achtergebleven.) Gedrag is mijn plicht. Ik moet beweging arrangeren tot ik buiten elke byte ben
beland. Door het ene onweerstaanbaar aangetrokken, door het ander ontstaan, bevinden wij ons zowel in de toestand van de elektrische tegenwoordigheid als in die van het heldachtige offer aan het
gulzige water. Emails aan jou, nou ja, dat weet je. De binnensmonds gezongen psychopatenliedjes in de bus dwingen mij niets te doen.
Diagnose: onder Afrikaanse hemel verlang ik naar een
somber Rusland
dat er natuurlijk niet is. Hoe moet ik er dan vanaf komen?
Die vraag zou ik je willen stellen.

II
Niemand durft zich te verroeren,
de knarsende wielen smeken om olie,
maar wij hebben de knarsende wielen gemaakt.
Ik brak vanmorgen mijn tandenborstel opzettelijk
in zessen en keek naar two young blondes havin’ a good good

time
ik liet Prometheus een plant water geven en leerde hem veelheid=
bescheidenheid
ik liep met Prometheus door een weiland en wees hem de plas waarin de kalende ster drijft

omdat aangelegenheden en voorvallen ieder [afzonderlijk] zonder enige
regelmaat en samenhang optreden en door elkaar lopen en omdat ze in het schrilste contrast tot elkaar staan
en niets gemeenschappelijks hebben brak ik mijn tandenborstel precies
in zes gelijke stukken en begroef de stukken los van elkaar op het terrein van een boer zonder
kinderen

III
Alleen fascisten spreken zichzelf nooit tegen, zeg je en drinkt je Slurpee.
Terwijl Aldo Raine een hakenkruis in het hoofd van Hans Landa kerft denk ik
de atleet vertrouwt zijn sprong

Op 19 februari 2011 mail je me: fragmenten vervelen me. Wij lezen al zo lang
fragmenten. Waar is de ronde gezondheid van het vuur?
(smelt de tafelen, stook het woord op)

@Gruweletser D. Labruyère: het is weer een van die dagen waarop iedereen er gelukkig uitziet, iedereen is goddelijk. Of iedereen is een monster, ook dat is goed mogelijk. Het einde van Dogville is echt ziek. Ze maakt iedereen af, iedereen. Geweldig. Over Nietzsche en medelijden zal ik het niet hebben, ik weet dat je namedropping niet uit kunt staan. Ik denk, om terug te komen op je vraag, dat de nadelen van eenzaamheid niet

opwegen tegen die van het sociale leven. Ik ben geen democraat, ik wil alle woorden eten omdat ik bijna goddelijk ben, maar nog niet totaal. BIJ OVERDRACHT VAN HET ENE NAAR HET ANDERE SYSTEEM IS HET NOODZAKELIJK ALLE AANNAMES OVER DE ONDERLIGGENDE HARDWARE ACHTER WEGEN TE LATEN. Leven is dingen leuk vinden.

IV
Er zijn verstuivingen en viaducten die ik nooit zal zien. Ook al probeer ik alle verstuivingen en alle viaducten te zien, nooit zal ik alle verstuivingen en viaducten kunnen zien. Het zijn er te veel.

Maarten van der Graaff


–

‘Ik koos dit gedicht omdat ik de aantrekkingskracht van de atleet die springt belangrijk vind. Belangrijk voor wie zit te tobben over gedichten, maar eigenlijk ook voor havenarbeiders en degenen die werken in de naschoolse opvang. Ons denken en schrijven is voor een groot deel geënt op het lezen van allerlei stukken tekst, het is gewend raken aan fragmentatie en vertwijfeling. Aan de leugen en de diefstal. Ik vroeg mij af wat het aantrekkelijke is aan de sprong van de atleet, in een stadion (volle zon). De aanloop, de bolling van de spieren? Is het de wilskracht? Ik denk dat de eenheid van zijn handeling ons op een onmiddellijke manier in vervoering brengt. Maar bovenal vermoed ik dat wij de volledigheid ervan bewonderen: de atleet vertrouwt zijn sprong.’

Maarten van der Graaff (1987) debuteerde met gedichten in het tijdschrift nY. Hij exposeerde gedichten samen met de beeldend kunstenaar Daniel Labruyère in de Rotterdamse Singersweatshop. Hij studeert religie en kunst aan de Universiteit van Utrecht en is verbonden aan Vooys. Hij blogt op http://maartenvandergraaff.blogspot.com.

Vers van het Mes: Bart De Block

Aanstaande vrijdag vindt in Perdu de eenentwintigste editie van Vers van het Mes plaats. Voor deze editie vroegen we de deelnemende dichters zichzelf te introduceren met een gedicht. De Block koos voor dit gedicht:


Benedict heeft geen kinderen.

Dus zet zijn ouderlijk gezag zich vast op andere dingen.

Tijdens een wandeling in het park zegt hij
tot een stoel:

Waarom sta je niet op? Dat eeuwige zitten.

En tot een boom: Waarom lig je niet?
Je moet af en toe liggen.

En dan, kwader:

Boom! Verplaats je eens! Rot toch op, boom!
Dat schreeuwt hij echt.

Maar ook een boom aanvaardt van Benedict geen ouderlijk gezag.

Dus loopt hij kwaad weg
terwijl hij ondertussen over zijn schouder

naar de boom kijkt
om zijn reactie te meten.


Bart de Block


–

‘Dit gedicht komt uit een reeks rond het personage Benedict. Ik werk graag met personages: in vorige gedichten kwamen al figuren voor als Louis, He-Man en Tina. Benedict is voor mij iemand die “het goed kan zeggen”, zoals zijn naam lijkt te voorspellen. Maar tot zijn ongeluk spreekt hij vooral met z’n gedrag...’


Bart De Block (1978) schrijft poëzie en essays. Hij vertaalde poëzie van Juliana Spahr en Michael Earl Craig. Zijn gedichten verschenen in diverse literaire tijdschriften. De Block is redacteur van het tijdschrift Kluger Hans.

23 september 2011: Vers van het Mes XXI

Met Bart De Block, Maarten van der Graaff en Willem Sjoerd van Vliet Muziek: Voiceover (Caroline Ruijgrok en Oscar Jan Hoogland)

Voor de eenentwintigste keer presenteert Perdu onder de noemer Vers van het Mes een aantal nog niet gedebuteerde dichters uit Nederland en Vlaanderen: Bart De Block, Maarten van der Graaff en Willem Sjoerd van Vliet.

Vers van het Mes is geen poetry slam, geen open podium, geen wedstrijd. De deelnemers krijgen de tijd en de gelegenheid zich uitgebreid te presenteren. Dit doen ze middels poëzievoordrachten en het uitspreken van een kleine poëtica over hun werk, het poëzielandschap en hoe ze zichzelf daarin zien.
De avond wordt afgesloten met live muziek van Voiceover.

Aanvang: 20:30 uur, zaal open 20:00 uur
Reserveren kan via het formulier op de website van Perdu.

16 september 2011: De lezer

Het omgekeerde dichtersgesprek

Met Anneke Brassinga en Miek Zwamborn

'De Lezer' is een serie vraaggesprekken tussen een dichter en een geoefende lezer, met een bijzonder kenmerk: het is de dichter die de vragen stelt over zijn eigen werk en de lezer die daarop antwoordt. Dat levert sprankelende, broeierige en soms ongelooflijke gesprekken op, met een totaal nieuwe insteek en een verrassend poëticaal resultaat.

In deze aflevering interviewen dichter en kunstenaar Miek Zwamborn (1974) en dichter Anneke Brassinga (1948) elkaar en zijn zij opeenvolgend lezer en schrijver. De bundels Het krieken van sepia (Zwamborn, 2008) en Ontij (Brassinga, 2010) vormen het onderwerp van gesprek.

De Lezer biedt een wonderlijke interviewformule waarin geen dichtersgesprek hetzelfde is.

Aanvang:20:30 uur; zaal open 20:00 uur.
Reserveren voor deze bijzondere avond kan via het reserveringsformulier op de Perdu-website, klik hier.