‘Is popmuziek het wel waard om er het hoofd over te buigen?’, vraagt Bart Meuleman zich in het openingsessay van De donkere kant van de zon ¶ Over popmuziek af. Natuurlijk is het antwoord daarop bevestigend, en Meuleman laat in twaalf grondige essays zien waarom. Meuleman is in staat om popliedjes te lezen, als betrof het gedichten – gedetailleerd, doorvoeld en slim.
De donkere kant van de zon is een bundel die uitnodigt om zelf ook over pop na te denken. Niet alleen over de onderwerpen die Meuleman behandelt (van Leonard Cohen tot de punkexplosie van 1977 en van Dusty Springfield tot Joy Division), maar ook over wat hij niet behandelt. Artiesten of genres die zich buiten de popcanon bevinden bijvoorbeeld. Waarom geen essay geschreven over Britney Spears, of over gabber?
Op de avond Dance to the radio: pop in Perdu, gaan we nu juist dat doen. Geïnspireerd door De donkere kant van de zon, gaan we op zoek naar andere manieren om de bekende popiconen te beschouwen, of naar manieren om de goedkope, vluchtige kicks van pop te vangen en te bespreken. Hopelijk hoeft hierna dan niemand zich ooit meer te schamen om over pop te schrijven.
Aanvang: 20.30; zaal open: 20.00.
Reserveren kan via het webformulier op de Perdu-website. Klik daarvoor hier of hier
eventueel ook hier
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten