Vrijdag 2 april 2010: De poëzie van de werkelijkheid - over documentaire poëzie

Met Geert Buelens, Bart De Block, Frank Keizer, Joris Luyendijk en Samuel Vriezen.


Wat gebeurt er als uiteenlopende disciplines als geschiedschrijving, politiek en journalistiek in poëzie door elkaar lopen? Als poëzie zich nadrukkelijk presenteert als een vorm van documentatie en zich plaatst te midden van nieuwsfeiten, historische gebeurtenissen en situaties? Dat onderzochten Arnoud van Adrichem, Frank Keizer en Samuel Vriezen in het door hen samengestelde Parmentier-dossier over hedendaagse “documentaire” poëzie uit Amerika.

Het leverde een veelzijdig nummer op, waarin een reisgedicht naast activistische working class poetry komt te staan en een surrealistisch feuilleton naast een “counterepic” van de Eerste Golfoorlog. Wel is er een gedeelde politieke ambitie: documentaire poëzie tracht steeds een correctie aan te brengen op de dominante representaties waarvan de massamedia ons voorzien. Een actueel uitgangspunt, zeker in het licht van recente discussies over literatuur en engagement, poëzie en politiek.

Perdu presenteert het dossier en discussieert erover met Geert Buelens en Joris Luyendijk. Geert Buelens is hoogleraar Nederlandse letterkunde aan de Universiteit van Utrecht en bereidt momenteel een studie voor over het onderwerp. Joris Luyendijk is journalist en schrijft voor NRC Handelsblad wekelijks over nieuwe, experimentele vormen van journalistiek. Hun reacties zullen de inzet vormen van een gesprek. Daarnaast zullen de in het dossier opgenomen auteurs, onder wie Mark Nowak, Barrett Watten, Leslie Scalapino en Juliana Spahr, middels vertalingen aan het publiek geïntroduceerd worden.

Aanvang 20.30 uur; zaal open 20.00 uur.
Bent u op zoek naar een actueel uitgangspunt, zeker in het licht van recente discussies over literatuur en engagement, poëzie en politiek? Kom dan naar Perdu! Reserveren kan via het webformulier op de site van Perdu. Klik daarvoor hier.

Donderdag 25 maart 2010: Anti-Spinoza Anti-Wilders - Over de verlamming van ons vrijheidsbegrip

Met Victor Kal, Thomas von der Dunk, Tiers Bakker

Deze voorstelling is nagenoeg uitverkocht. U kunt zich op een wachtlijst laten plaatsen via perdu@perdu.nl o.v.v. 'Spinoza 25 maart'

Het lijkt wel alsof Spinoza in de laatste paar jaar tot nationaal idool is verheven. Aan lofzangen, tentoonstellingen, kunstwerken, en bovenal name-droppings heeft de 17e-eeuwse filosoof in ieder geval geen gebrek. Maar wie leest zijn teksten nog? De recente aandacht voor Spinoza en bijkomstige idolatrie is grotendeels te danken aan de interpretatie van zijn werk door een Brits historicus, Jonathan Israel. Perdu wil nu een filosoof de kans geven in te gaan op de teksten van Spinoza. De Amsterdamse filosoof Victor Kal zal de stelling verdedigen dat Spinoza’s werk hopeloos premodern is en bovendien kiemen bevat voor fascistisch denken en zal dit staven met citaten uit zijn geschriften.
De hamvraag op deze avond is: Hoe is het mogelijk dat zo’n denker de afgelopen tijd zo serieus wordt genomen? Is dit misschien te verklaren vanuit een intellectuele verlamming, waardoor het weldenkende deel onzer natie ook sprakeloos en machteloos toekijkt terwijl een Geert Wilders met begrippen als vrijheid danwel vrijheid van meningsuiting jongleert? Cultuurhistoricus Thomas von der Dunk zal een analyse geven van het democratie- en vrijheidsbegrip dat Geert Wilders propageert en uiteenzetten wat andere politici ervan weerhoudt hier effectief tegen op te treden.
Tiers Bakker, filosoof en medeauteur van het boek Liberticide, zal een brug slaan tussen de problematiek rondom Spinoza en die rondom Wilders. Is er inderdaad sprake van een onderliggende verlamming. Is er een parallel tussen Spinoza’s evaluatie van het jodendom en die van de islam door Wilders? Deze vragen zullen verder beantwoord en toegelicht worden in een slotgesprek, waarin ook het publiek van zich kan laten horen.

Aanvang: 20.30; zaal open: 20.00
Behoort u ook tot het weldenkende deel der natie? En vindt u dat standbeeld van Spinoza eigenlijk best aardig? Dat wordt lastig, maar probeert u het gewoon, wie weet. Een plaatsje op de wachtlijst kan zomaar een echt toegangsbewijs worden. Stuur een mail met uw blijk van interesse naar perdu@perdu.nl

foto Spinoza-beeld: Jac Kardolus

19 maart 2010: De kunst van het dichten - Theatrocratie

Met Jan-Willem Anker, Erik Lindner, Willem Boogman e.a.

Hoe gaat de dichter van moment tot moment te werk? In hoeverre anticipeert de dichter op de leeservaring van zijn geadresseerde? Heeft hij of zij wel zo’n geadresseerde? Welke vorm neemt deze dan aan; een persoon, een groep, of ‘iemand’ – een consistente groep, een inconsistente groep? Of houdt de dichter überhaupt geen rekening met de receptie van het geschrevene, en gaat hij/zij tijdens het werk uitsluitend te rade bij de interne logica van het gedicht? Is poëzie die te zeer uitgaat van de waarneming van de lezer demagogisch te noemen, en daarom minder zinvol, omdat deze zich afsluit voor het mysterie?

Enige tijd geleden werd in Perdu het boek De kunst van het dichten van Erik Lindner en Henk van der Waal gepresenteerd. Tijdens die avond werden enkele dichters geïnterviewd. Die opzet zal het uitgangspunt van een reeks vormen, waarvan deze avond de tweede aflevering zal zijn. Centraal staat deze keer het idee van theatrocratie. Dit neologisme, geïntroduceerd door de filosoof Plato, staat voor een toestand waarin kunst, of poëzie, voor esthetische maatstaven te rade gaat bij de smaak van het publiek. Dichters Erik Lindner en Jan-Willem Anker worden geïnterviewd met bovenstaande vragen als uitgangspunt en krijgen gelegenheid hun antwoorden te illustreren dan wel te onderbreken met voorbeelden uit hun werk. Vervolgens wordt een kunstenaar uit een andere discipline geconfronteerd met deze vragen.

Deze keer is dat Willem Boogman, componist. Op zijn website schrijft hij: ‘Een goede luisteraar is iemand die de muziek in de muziek hoort. Of de stem in de stem. Voor die luisteraars schrijf ik mijn muziek. Als ik aan luisteraars denk, denk ik niet aan publiek.” In het bijzonder zal een nieuw werk van Boogman, dat enkele dagen na de Perdu-avond in premiere zal worden gebracht, ter sprake komen.

Aanvang: 20.30 uur; zaal open: 20.00 uur

Schrijft u ook liever receptie als u ontvangst bedoeld? Wilt u graag een keer een theatrocatische vraag stellen? En hoe nieuw is een neologisme van meer dan 23 eeuwen terug? Sluit u aan, bezoek Perdu op vrijdagavond en kom er achter! Reserveren kan via het webformulier op de website van Perdu. Klik hier.

Vrijdag 12 maart 2009: Dance to the radio - Pop in Perdu

Met Theo Ploeg, Hans Dekkers, Matthijs de Ridder (o.v.), Jeroen van Rooij

‘Is popmuziek het wel waard om er het hoofd over te buigen?’, vraagt Bart Meuleman zich in het openingsessay van De donkere kant van de zon ¶ Over popmuziek af. Natuurlijk is het antwoord daarop bevestigend, en Meuleman laat in twaalf grondige essays zien waarom. Meuleman is in staat om popliedjes te lezen, als betrof het gedichten – gedetailleerd, doorvoeld en slim.


De donkere kant van de zon is een bundel die uitnodigt om zelf ook over pop na te denken. Niet alleen over de onderwerpen die Meuleman behandelt (van Leonard Cohen tot de punkexplosie van 1977 en van Dusty Springfield tot Joy Division), maar ook over wat hij niet behandelt. Artiesten of genres die zich buiten de popcanon bevinden bijvoorbeeld. Waarom geen essay geschreven over Britney Spears, of over gabber?

Op de avond Dance to the radio: pop in Perdu, gaan we nu juist dat doen. Geïnspireerd door De donkere kant van de zon, gaan we op zoek naar andere manieren om de bekende popiconen te beschouwen, of naar manieren om de goedkope, vluchtige kicks van pop te vangen en te bespreken. Hopelijk hoeft hierna dan niemand zich ooit meer te schamen om over pop te schrijven.

Aanvang: 20.30; zaal open: 20.00.
Reserveren kan via het webformulier op de Perdu-website. Klik daarvoor hier of hier




eventueel ook hier

Vrijdag 5 maart 2010: Ongehoorde genoegens - de muzikale verbeelding bij Proust en Mann

Met Sabine van Wesemael, Sabine Lichtenstein, Antoine Beuger e.a.

Wat poogt de literatuur door zich te spiegelen aan de muziek? Wat noopt menig auteur te schrijven over ongehoorde genoegens – muziek die buiten de cirkel van de eigen hersenspinsels van de auteur nooit neergeschreven is, nooit geklonken heeft?



Deze vragen worden bij Perdu verkend aan de hand van twee meesterwerken van de modernistische literatuur – Marcel Prousts À la recherche du temps perdu en Doktor Faustus van Thomas Mann. Wat staat er op het spel in deze door gelijke scheuten van liefde en nijd getekende verhouding tot het muzikale?

Voor Proust lijkt de status van de muziek verbonden aan de structuur van tijd en herinnering; wezenlijk voor elke ware kunst, kunnen zij het meest pregnant gethematiseerd worden in de muziek. Betekent dit dat Prousts ambitie voor de literatuur een mindere is? Of is het project van de Recherche juist om de muziek te overtreffen door haar na te volgen?

Bij Mann daarentegen lijkt de muziek paradigmatisch te zijn omdat het de meest radicale abstractiegraad en compromisloze doorvoering in formeel opzicht toestaat – een abstractie en doorvoering waar Mann echter op zijn best een ambivalente houding tegenover heeft. Kan de mens leven in deze ijle lucht zonder zijn menselijkheid op het spel te zetten? Galliciste Sabine van Wesemael en musicologe Sabine Lichtenstein zullen spreken over deze twee werken. Componist Antoine Beuger, die als lid van de Wandelweiser-groep werkt in het spoor van de post-Cageaanse muziek, zal spreken over de verhouding tussen literatuur en muziek vanuit zijn eigen werk.

Aanvang: 20.30 uur, zaal open: 20.00 uur

Poogt en noopt, pregnant gethematiseerd, paradigmatisch en abstractiegraad... daarmee vergeleken is reserveren voor deze avond een peulenschil. Klik hier en vul het webformulier op de site van Perdu in.