Met: o.a. Han van der Vegt, Ton van 't Hof, Arnoud van Adrichem, Samuel Vriezen
Language Poetry: zo noemt men het werk van een bijzondere groep experimentele dichters die in de jaren '70 opstond in de Verenigde Staten. Deze dichters stelden zich vragen als: wat zegt de taal op zich? wat als taal niet ondergeschikt wordt gemaakt aan de eis om transparant te communiceren? wat kan hij zeggen als je uitgaat van zijn materiële verschijningsvorm, en niet van een genre, een plot of een lyrisch subject? Met een sterk bewustzijn van vorm, een bijzondere belangstelling voor de materialiteit van de taal, en een grote passie voor kritiek en theorievorming schreven zeer uiteenlopende dichters als Charles Bernstein, Lyn Hejinian, Ron Silliman, Susan Howe, Bruce Andrews en Rae Armantrout avontuurlijke, complexe en ambitieuze boeken, in veelal geheel nieuwe poëtische genres. Zoals The New Sentence, een naam die Ron Silliman gaf aan een nieuwe vorm van prozapoëzie van normale zinnen die volgens een onconventionele ordening achter elkaar geplakt worden.
Wat zou de Nederlandstalige poëziewereld van deze stroming kunnen leren? In ons taalgebied zijn zeker auteurs te vinden van wie je het werk in een Language-perspectief zou kunnen lezen. Gedacht kan worden aan van Bastelaere, of aan Kregting, aan Lampe, Tonnard, Polet, Schaffer, Mettes. Toch is een met Language te vergelijken stroming nooit benoemd in onze letteren. Waarom niet?
Tijdschrift Parmentier en Perdu besloten om de Language-erfenis en zijn verhouding met onze eigen Taal eens grondig door te lichten. Onder de dossiernaam "Nieuwe Zinnen" publiceert het tijdschrift Parmentier een omvangrijke bloemlezing van teksten uit de Language-beweging in vertalingen van uiteenlopende Nederlandse en Vlaamse dichters en vertalers. Dit nummer wordt vanavond in Perdu gepresenteerd, waarbij zal worden voorgedragen uit de teksten en zal worden gedebatteerd over Language, het vertalen er van en de verhouding met de Nederlandse poëzie.
6 juni 2008, 20:30 uur
Posts
