Met: Ton van ‘t Hof, Nanne Nauta en Mark van der Schaaf. Steve McLaughlin en Nada Gordon zijn virtueel aanwezig.
In 2001 is flarf ontstaan als het doelbewust vervaardigen van slechte gedichten. Flarfers van het eerste uur begonnen Google zoekresultaten te gebruiken om deze slechte gedichten te fabriceren. De vroege flarf kenmerktzich door plat taalgebruik en een expliciete hang naar het onaanzienlijke. Of zoals Gary Sullivan het oorspronkelijk verwoord heeft: ‘[Flarf is a] kind of corrosive, cute, or cloying, awfulness. Out of control. “Not okay.”’
In de huidige flarf-poëzie zien we dat deze vroege eigenschappen steeds meer ter discussie is komen te staan. Sommige dichters zijn zich gaan verdiepen in de door zoekmachines gehanteerde procedés, of hebben hele nieuwe procedures toegepast. Anderen richten zich op het optische ontbreken van de stem van de dichter te midden van de kluwen van zoekresultaten.
Deze ontwikkelingen zijn recentelijk als post-flarf gekwalificeerd. Amerikaans flarf-dichteres Nada Gordon zegt hierover: ‘It’s almost as if Flarf emerged partly as an explosion of repressed lyricism that was avantgarde-ishly self-justifying in that it used the mask of appropriation to say what the murkiest parts of our selves wanted to say.’
Op de avond post_flarf: #subject zal deze ontwikkeling van de huidige flarf-poëzie in Nederland en de VS centraal staan.
Aanvang 20:30 uur; zaal open 20:00 uur. Reserveren kan via het flarfformulier op de Perduflarf.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten