1 mei 2011: Effectief weigeren

Over 'Civil Disobedience' van H. D. Thoreau

Met: Astrid Lampe, Robin Stokrom, e.a.

Let op: zondagmiddag

In 1846 bracht de Amerikaanse dichter, schrijver en essayist Henry David Thoreau een nacht in de gevangenis door. Zijn misdaad: belastingontduiking. Hij had geen belasting betaald omdat hij weigerde de staat Massachussetts te steunen, die in zijn ogen fundamenteel onrechtvaardig was wegens zijn positie inzake slavernij en medeverantwoordelijkheid voor de Amerikaans-Mexicaanse oorlog. De gevangenneming zelf duurde maar kort omdat de volgende dag een familielid het verschuldigde bedrag voldeed, maar in 1849 publiceerde Thoreau het essay "Resistance to Civil Government", beter bekend als "Civil Disobedience". Met dit essay en de stevige stellingnames over weigering van staatsonrecht kreeg Thoreau in de loop der jaren grote invloed op het politieke denken, en werd hij een belangrijk inspirator voor veel verzetsbewegingen. Het is vooral die publicatie die zijn eerdere verzet effectief maakt als kritische positie.

De kwestie van burgerlijke ongehoorzaamheid en onrechtvaardige overheid is altijd actueel gebleven. Over het eerste is in Nederland de laatste jaren discussie geweest (denk aan de Duyvendak-affaire) en er heerst nu een regering die in veler ogen moreel onaanvaardbaar is. Reden om opnieuw terug te grijpen op Thoreau's tekst en het thema dat hij erin aansnijdt.

Is heden ten dage een dergelijk verzet nodig? Is het mogelijk om in een verondersteld permissieve liberale maatschappij te weigeren mee te doen, en hoe? En op welke manier kan zo'n weigering überhaupt waarneembaar worden binnen het maatschappelijke discours, en zijn potentie als kritische daad actief ontplooien?

Aanvang: 15:00 uur; zaal open 14:30 uur.

Een weigering die zijn potentie als kritische daad actief gaat ontplooien, nadat hij waarneembaar is geworden in het maatschappelijk discours van een verondersteld permissieve liberale maatschappij. En dat allemaal heden ten dage.
Vandaag de dag kunt u ook gewoon ja zeggen en laten weten dat u aanwezig zult zijn op zondagmiddag 1 mei, in Perdu. Klik daarvoor het formulier tevoorschijn.

Poëzie voor Kambiz Roustayi

In Perdu is de tragische dood van Kambiz Roustayi, de Iraanse asielzoeker die zichzelf begin april op de Dam in Amsterdam in brand stak, hard aangekomen. Dit heeft geleid tot enkele poëtische reflecties, te weten van Joost Baars, Rozalie Hirs, Erik Lindner en Samuel Vriezen, die u hieronder kunt lezen. Het gedicht van Rozalie Hirs zal bovendien het eerste in een serie etalage-gedichten vormen.

Het etalage-gedicht is een initiatief van dichter Rodaan Al Galidi. Vanaf augustus zal hij, in samenwerking met Perdu en andere dichters, regelmatig een net geschreven gedicht voor het eerst publiceren in de etalage van Poëziecentrum Perdu. De gedichten zullen op A0-formaat, handgeschreven worden gepubliceerd en uiteindelijk gebundeld in een oplage van 1 exemplaar, dat permanent te bekijken zal zijn in Perdu. Het gedicht van Rozalie Hirs zal tot augustus te zien zijn in de etalage.


In memoriam Kambiz Roustayi

Elf jaar verzoekt een land je
schrijven – minuut na minuut
zonder naam uur na uur
zonder naam zie je dag na dag uit
ademend licht jaar na jaar
je denken vervormen

tot een laaiend moment je lichaam
levend vilt vlammende tongen
duiven je beweegbeeld schreeuwen
helle oorlog tussen staat en de huid
van een mens – van jou de ontschermde
dam is dit ons land?


Amsterdam, 6 april 2011
©2011 Rozalie Hirs


Ik

ik. ik
is wat

u mij
ontspreekt,

is wat
uw staat

met recht
omgeeft,

uw volk
miskent

en zo
ontleeft,

wat ik,
nu, hier,

als bom
ontsteek.

Amsterdam, 12 april 2011
©2011 Joost Baars


Een verwarde man
brandt
en geeft een licht
dat het land niet wil zien.

Een verwarde man.
Dat zegt de krant.

De regels zijn helder.
Dat zegt de minister.

Een man
die het land niet wil zien
gaat op
in zijn heldere licht.

Amsterdam, 11 april 2011
©2011 Samuel Vriezen


Legitimaties (fragment)

4.

Het is er, eerst illegaal en dan niet meer
hier nog steeds elders in een volle plaats.

Waar je minder bestaat en meer noteert
is het gegeven dat je telkens snel verlaat.

Iemand begint te neuriën als je passeert,
de indruk beklijft, de blik verraadt en ja

het klopt iedere keer en daarmee nooit
en weer ben je alleen de ander die praat

Domheid is een luxe. Duindorp
eindpunt. Geen remise.

Erik Lindner
uit Tong en trede (De Bezige Bij, 2000)

22 april: De sprong van Empedocles

Met o.a.: Steve van Beek, Kester Freriks

Empedocles van Acragas was wijsgeer, dichter, arts, staatsman, waterbouwkundige en waarschijnlijk nog meer. Volgens een van de bekendere filosofenverhalen van Diogenes Laërtius sprong hij in de Etna om te bewijzen dat hij een god was geworden, volgens anderen om de in zijn ogen goddeloze maatschappij samen te binden. Een van zijn sandalen werd echter door het vuur teruggeworpen.

Het is zonder twijfel deze sprong die de dichters Friedrich Hölderlin en Matthew Arnold heeft beziggehouden. Hoewel zijn beweegredenen telkens anders worden voorgesteld, is Empedocles de literatuur ingegaan als een tragisch figuur. Waarom kon Hölderlin na drie pogingen zijn drama Der Tod des Empedokles toch niet voltooien? Is het onmogelijk Empedocles te volgen? En hoe zit het met die sandaal? Dit soort vragen zullen ter sprake komen tijdens deze avond over politiek, filosofie en de grenzen van het drama.

Aanvang 20:30 uur; zaal open 20:00 uur

Echter? Of er ook nog uitleg komt over het woord echter in de eerste alinea van deze aankondiging, daar zou ik geen gif op innemen.
Reserveren kan via deze sandaal.

15 april: Het taoïsme als breekijzer in de Nederlandse letteren

Met A.L. Snijders, Tonnus Oosterhoff, Krijn Peter Hesselink en René Ransdorp

LET OP: Reserveren wordt voor deze avond zeer aanbevolen. De kaarten zijn bijna op.

De grondleggers van het taoïsme, Lao Zi en Zhuang Zi, wilden zich dolgraag ontdoen van de woorden, die de werkelijkheid naar hun mening alleen maar verminkten en het inzicht versluierden. ‘Wie weet spreekt niet,’ aldus Lao Zi. ‘Wie spreekt weet niet.’ Dat heeft hen er echter niet van weerhouden hun ideeën op schrift te stellen.Met name Zhuang Zi heeft daarbij een heel arsenaal aan literaire foefjes benut: bizarre metaforen, vermakelijke anekdotes, ironische omkeringen. Het schrijfplezier spat van de pagina’s. Dit roept de vraag op in hoeverre het taoïsme met zijn radicale taalkritiek als inspiratiebron kan fungeren voor Nederlandse schrijvers.

Op 15 april zullen A.L. Snijders en Tonnus Oosterhoff in Perdu reageren op de vraag wat het taoïsme voor hen betekent, zowel persoonlijk als in hun literaire werk. Krijn Peter Hesselink zal in kaart brengen welke invloed Lao Zi heeft uitgeoefend op de vroege poëzie van Lucebert. René Ransdorp zal een algemene inleiding verzorgen, met specifieke aandacht voor de taoïstische taalopvatting.

Aanvang 20:30 uur; zaal open 20:00 uur.
Reserveren (zie Perdu-agenda of er nog plaatsen zijn) kan via het webformulier op dezelfde site.

Perdu-app online voor Nokia, Iphone en Android

De eerste serieuze, literaire app is een feit! Met de app van Perdu heb je altijd toegang tot onze programmering en ontvang je dagelijks al het actuele nieuws van de boekhandel en de uitgeverij.

Op dit moment is er een app voor Nokia-gebruikers en een bèta-versie voor Iphone en Android:

Nokia: http://store.ovi.com/content/114922?clickSource=search
Iphone / Android: http://appsmakerstore.com/appm/2j4a55355wloc9

8 april 2011: Tellen en wegen – K. Schippers en het spel van het kijken

Met: K. Schippers en Erik Lindner

In het oeuvre van K. Schippers lopen gedichten, foto’s, films, rekensommen, raadsels en lijstjes door elkaar heen. Bij gebrek aan beter werden bundels als Verplaatste tafels (1969) en Een vis zwemt uit zijn taalgebied (1976) ‘dichtbundels’ genoemd. Maar door het werk te incorporeren in de literatuurgeschiedenis, bestaat het gevaar dat met name het visuele, beeldende aspect van het werk maar al te makkelijk buiten beschouwing blijft. Dit oeuvre in één mediagenre te vatten, is moeilijk, zo niet onmogelijk.

Het werk van Schippers heeft in al zijn diversiteit één constante en dat is het creatieve spel met het alledaagse. Door de dingen uit het dagelijks leven op een speelse manier te bekijken en bij elkaar te brengen, ontstaat er een collage waar mee de schrijver niet alleen zijn lezer maar ook zichzelf verrast.

K. Schippers spreekt met Erik Lindner over zijn nieuwe dichtbundel Tellen en wegen, over het verpletterend gewone en over het visuele aspect in zijn werk.

Aanvang 20:30 uur; zaal open 20:00 uur
Reserveren voor deze avond kan via het webformulier op de site van Perdu.