30 november 2012: Onverwachts Rendez-Vous: Dada en het Gesamtkunstwerk in hedendaagse performancekunst

Met: Ketelbinkie, Erwin Jans e.a.

In 1849 introduceerde Richard Wagner de term ‘Gesamtkunstwerk’ als esthetisch ideaal. Volgens dit concept dient kunst een totaalbeleving te zijn die eindigt in volledige harmonie. In 1916 proclameren Tristan Tzara en Marcel Janco in Café Voltaire het begin van dada en sprengen daarmee alle geldige conventies binnen de kunst. Dada ontkent, dada ontregelt, dada vernietigt.

Flash forward to 2012. De invloed van dada op (post)moderne kunststromingen valt niet te ontkennen en is ook zichtbaar in hedendaagse intermediale performancekunst. Perdu gaat het gedachte-experiment aan en laat het Wagneriaanse esthetische ideaal in dialoog gaan met Tzara en Janco.

Deze avond wil een zoektocht zijn- naar spanningen en overeenkomsten tussen de op het eerste gezicht onverenigbare concepten van het Gesamtkunstwerk en dada in hedendaagse performancekunst. Hoe werkt de invloed van het ideaal van totale kunst en de ontkenning ervan door in kunst die zich niet aan een bepaald genre lijkt te conformeren? Deze vraag staat centraal op een avond die twee tegenstrijdige idealen met elkaar confronteert door middel van twee performances die het verband tussen opera als Gesamtkunstwerk en dada blootleggen. Daarnaast reflecteren twee sprekers vanuit hun eigen achtergrond op de invloed van dada op het genre opera.

Kortom: een avond van onverwachtse kruisbestuivingen en ontluikende romances.

Aanvang: 20.30 uur. Zaal open: 20.00 uur.
Entree: 10 euro / 5 euro voor studenten, vrienden en stadspashouders.
Reserveren kan hier.

23 september 2012: Parataxis in Poetic Praxis

Met: Barrett Watten, Jan Lauwereyns (video), Elisabeth Tonnard, Frank Keizer.
Hoe doen de media verslag van oorlogssituaties? Meestal is er een hoofdthema of rode draad, bijvoorbeeld ‘Onze jongens en meisje in Afghanistan’ of ‘De Egyptenaren komen op voor hun vrije meningsuiting’. Deze rode draad dient als filter voor wat er verteld wordt, zo horen we veel over Uruzgan en Kunduz en veel minder over andere regio’s van Afghanistan. De gebeurtenissen die wel worden gerapporteerd hebben als doel om het hoofdthema verder uit te werken.

Deze behandeling van het thema oorlog is gebaseerd op het stijlkenmerk van de onderverdeling in secties en subsecties, zinnen en bijzinnen, en wordt hypotaxis (hypo=onder, taxis=ordening) genoemd.

Op deze avond staat het tegenoverstelde stijlkenmerk, parataxis (para=naast elkaar), centraal. In Barrett Watten’s Bad History (1998) wordt op paratactische wijze verslag gedaan van (de aanloop naar) de Golf Oorlog (1990-1991). In dit werk vervult de paratactische stijl een politieke, welhaast activistische rol door zich te verzetten tegen de onderverdeling in de grammatica en, in het verlengde daarvan, de politieke onderverdeling die de basis vormt van geweldsrelaties.

Prof. Dr. Barrett Watten zal voordragen uit zijn werken Under Erasure (1991) en Bad History en zal reflecteren over het gebruik van parataxis.

Op 12 September 2012 overleed Arkadii Dragomoschenko, de belangrijkste representant van de Language poëzie in Rusland. Dragomoschenko maakt in zijn werkt uitvoerig gebruik van de vernieuwende stijlkenmerken, waaronder parataxis, waar de hoofdzakelijk in de Verenigde Staten gevestigde Language poets zich van bedienen.

Dichter en hersenonderzoeker Prof. Jan Lauwereyns, die eerder werk van Dragomoschenko vertaalde, zal over het werk van deze dichter reflecteren.

Naast deze twee internationale schrijvers zal er aandacht zijn voor het gebruik van parataxis in het werk van hedendaagse Nederlandstalige dichters, waaronder Jan Lauwereyns, Elisabeth Tonnard en Frank Keizer. Elisabeth Tonnard publiceerde in o.a. Armada, Tortuca, Yang en bracht sinds 2003 maar liefst 27 boeken uit. Frank Keizer is o.a. redacteur van Parmentier en debuteerde onlangs met het chapbook Dear world, fuck off, ik ga golfen.

Aanvang 20:30 uur; zaal open 20:00 uur.
Entree: 10 euro / 5 euro voor studenten, vrienden en stadspashouders
Reserveren kan hier.

16 november 2012: Het alledaagse object spreekt

Met: Tine Melzer, Joan Brossa (niet in levende lijve), Kasper Andreasen, Vincent Dams en Bernke Klein Zandvoort.

Over de leesbaarheid van dagelijkse objecten in een poëtische of artistieke context.

Het dagelijkse object. We kopen het, gooien het weg, laten het vallen. We liefkozen het, verwaarlozen het, vergeten het en ontkennen er het bestaan van. We begrijpen het, we worden er boos op, geloven er in maar we begraven het ook. Het object controleert ons en wij doen er wederom alles aan om het dagelijkse object te controleren. Zo erg dat we lekker helemaal niets meer hoeven te controleren en onze prullenbak, als een digitaal icoon, in de hoek van een zo plat mogelijk gemaakt beeldscherm verschijnt, juist zodra we hem nodig hebben.

Los daarvan maken sommige kunstenaars hun werk met dagelijkse objecten. Joan Brossa, Tine Melzer, Kasper Andreasen en Vincent Dams plaatsen objecten en woorden buiten hun dagelijkse context, in een ander daglicht. Er ontstaat een ander beeld en daarmee een ander idee. Er ontstaan samenstellingen van objecten en/of letters die een onwrikbare logica in zich dragen: bijna alsof we het kunnen lezen. Visuele gedichten. Een avond over de leesbaarheid van dagelijkse objecten in een poëtische context. Wat maakt objecten leesbaar? Wat maakt ze poëtisch? Waarom zijn ze vaak humoristisch? Maar nog belangrijker; waarom voelen we ervoor? Er zijn veel vragen over dat Ding. Dus wees welkom en vergeet vooral je tandenborstel niet!

Aanvang 20:30 uur; zaal open 20:00 uur.
Entree: 10 euro / 5 euro voor studenten, vrienden en stadspashouders.
Reserveren kan hier.